H προσφορά κι η ζήτηση ρυθμίζουνε την κοινωνία, έλεγε ο μεγάλος αδερφός μου Μαρξ.

Ένα μικρό, ανήθικο εμπόριο κάθε χειρονομία, κάθε λέξη, κι η πιο κρυφή σου σκέψη ακόμα,

μεγάλα λόγια στις γωνιές των δρόμων, οι ρήτορες σαν τους λαχειοπώλες διαφημίζοντας όνειρα για μελλοντικές κληρώσεις,

τα αισθήματα στο Χρηματιστήριο, στα λογιστικά βιβλία δούναι και λαβείν, πίστωση, χρέωση, ισολογισμοί, εκπρόθεσμες συναλλαγματικές, μετοχές, χρεόγραφα

κι ας κλαίει αυτή η γυναίκα στο δρόμο, τί σημασία έχει;

«ζούμε σε μια μεγάλη εποχή», οι παπαγάλοι δεν κάνουν ποτέ απεργία,

μικροί, ανάπηροι μισθοί, αγορασμένοι με νεκρές περηφάνιες, γνώση αβέβαιη, πληρωμένη μ’ όλη τη βέβαιη νιότη σου,

βρέχει νομίσματα, οι άνθρωποι τρέχουν σαν τρελοί να τα μαζέψουν,

νομίσματα όλων των εποχών, ελληνικά, ρωμαϊκά, της Βαβυλώνας, δολάρια ασημένια,

η βροχή είναι πυκνή, ανελέητη, πολλοί σκοτώνονται,

πλανόδιοι έμποροι αγοράζουνε τα πτώματα ― θα χρειαστούν μεθαύριο, σαν ανεξόφλητες αποδείξεις της «μεγάλης μας εποχής»,

κι αυτούς τους λίγους στίχους χρειάστηκε ένα ολόκληρο θησαυροφυλάκιο πόνου, για να τους αποσπάσω απ’ τη φιλάργυρη αιωνιότητα,

σαν τοκογλύφοι οι μέρες μας, μας κλέβουν τη ζωή,

τί ζέστη, θε μου, κι όμως βρέχει, τί καιρός, μα δε θα μου τη σκάσετε εμένα,

κύριοι, είμαι ιδιοφυΐα στο είδος σας,

πίστωση, χρέωση, ο Ροκφέλερ άρχισε πουλώντας καρφίτσες.

Θα χτίσω, λοιπόν κι εγώ ένα μεγάλο προστατευτικό σπίτι,

με τις πέτρες που μου ρίξατε σ’ όλη τη ζωή μου.

Τάσος Λειβαδίτης

Βάλετε φόρους, βάλετε εις την πτωχήν μας ράχη,
ποτίστε με το αίμα μας την άρρωστη πατρίδα

σεις το κρασί και τον καπνό που πίνετε μονάχοι
κι εμείς να σας κοιτάζομε με μάτι σαν γαρίδα

Βαριά φορολογήσετε και το νερό που τρέχει
βάλετε φόρους, βάλετε, η πλάτη μας αντέχει.

Ο,τι καλό κι αν έχουμε επάνω σας ας μείνει
στα πρόσωπά μας ας χυθεί του μαρασμού το χρώμα

μ’ εμάς το ισοζύγιο του έθνους μας ας γίνει
φορολογήστε και αυτή τη σάρκα μας ακόμα

του σώματός μας κόβετε καμιά παχιά λωρίδα
και τρώγετέ την λαίμαργα μαζί με την πατρίδα.

Ο,τι κι αν τρώγουν οι πτωχοί το έθνος ας τα τρώγει
ό,τι κι αν πίνουν οι πτωχοί το έθνος ας τα πίνει

χορταίνετε σαν Λούκουλοι μ’ εμάς το σκυλολόγι
κι εμείς θα σας γνωρίζουμε γι’ αυτό ευγνωμοσύνη.

Τέτοιοι χωριάτες που ‘μαστε αντέχουμε εις όλα
και ούτε τόσον εύκολα τινάζουμε τα κώλα.

Πρέπει να είναι οι πολλοί πτωχοί και πεινασμένοι
και οι ολίγοι πάντοτε να βρίσκονται χορτάτοι

Πρέπει να στέκουν οι πολλοί στα σπίτια των κλεισμένοι
και οι ολίγοι να πηδούν επάνω στο παλάτι

Πρέπει ο κόσμος ο πολύς να δέχεται τα βάρη
κι ο λιγοστός επάνω του κανένα να μην πάρει.

Μ’ αυτόν τον νόμον έζησε ο κόσμος και θα ζήσει
τη δύναμή του προσκυνά η κάθε κοινωνία

Δεν ημπορεί καθένας μας βεβαίως να πλουτίσει
γιατί του κόσμου έπειτα χαλά η αρμονία

Φτώχεια και πλούτος – ζήτημα του καθενός αιώνος:
Ιδού το τέλος κι η αρχή του φοβερού αγώνος

Λοιπόν κανένας πρόστυχος κεφάλι μη σηκώσει
για τόσα νομοσχέδια μη βγάλει τσιμουδιά

Εις της πατρίδας τον βωμόν το αίμα του ας δώσει
χωρίς ν’ αφήσει στεναγμόν η μαύρη του καρδιά

Κι αν τώρα πάλι έπεσεν επάνω του ο κλήρος
Πρέπει και πάλι να φανεί γενναίος – μάρτυς – ήρως

Το άδικο προχωράει σήμερα με βήμα όλο σιγουριά.
Οι καταπιεστές προετοιμάζονται για δεκάδες χιλιάδες χρόνια.
Η βία εξασφαλίζει: Όπως ακριβώς είναι, έτσι θα μείνει.
Καμιά φωνή δεν αντηχεί έξω από τη φωνή των κυριάρχων
Και στις αγορές λέει η εκμετάλλευση αδιάντροπα: Τώρα
εγώ πρώτη ξεκινάω.
Μα κι από τους καταπιεσμένους λένε πολλοί τώρα:
Αυτό που θέλουμε ποτέ δεν πρόκειται να γίνει.

Όποιος ακόμα ζει, δε λέει: Ποτέ!
Το σίγουρο δεν είναι σίγουρο.
Όπως ακριβώς είναι, έτσι δε μένει.
Όταν πουν ό,τι είχανε οι κυρίαρχοι να πούνε
Θα μιλήσουνε οι κυριαρχούμενοι.
Ποιος τολμάει να πει: Ποτέ;
Ποιος φταίει, σαν η καταπίεση παραμένει; Εμείς.
Ποιος θα φταίει σαν η καταπίεση συντριβεί; Εμείς πάλι.
Όποιος γονατισμένος είναι, όρθιος να σηκωθεί!
Όποιος χαμένος είναι, να παλέψει!
Όποιος την κατάστασή του έχει αναγνωρίσει, πώς να εμποδιστεί;
Γιατί οι νικημένοι του σήμερα είναι οι νικητές του αύριο
Και το Ποτέ γίνεται: Σήμερα ακόμα!

Μπέρτολτ Μπρεχτ - 1931

Λαθεμένο μου φαινόταν πάντα τ’ όνομα που μας δίναν:

«Μετανάστες».
Θα πει, κείνοι που αφήσαν την πατρίδα τους. Εμείς, ωστόσο,
δε φύγαμε γιατί το θέλαμε,
λεύτερα να διαλέξουμε μιαν άλλη γη.

Ούτε και σε μιαν άλλη χώρα μπήκαμε
να μείνουμε για πάντα εκεί, αν γινόταν.
Εμείς φύγαμε στα κρυφά. Μας κυνήγησαν, μας προγράψανε.
Κι η χώρα που μας δέχτηκε, σπίτι δε θα ‘ναι, μα εξορία.

Έτσι απομένουμε δω πέρα, ασύχαστοι, όσο μπορούμε πιο κοντά στα σύνορα,
προσμένοντας του γυρισμού τη μέρα, καραδοκώντας το παραμικρό
σημάδι αλλαγής στην άλλην όχθη, πνίγοντας μ’ ερωτήσεις
κάθε νεοφερμένο, χωρίς τίποτα να ξεχνάμε, τίποτα
ν’ απαρνιόμαστε,
χωρίς να συγχωράμε τίποτ’ απ’ όσα έγιναν, τίποτα δε συγχωράμε.

Α, δε μας ξεγελάει τούτη η τριγύρω σιωπή! Ακούμε ίσαμ’ εδώ
τα ουρλιαχτά που αντιλαλούν απ’ τα στρατόπεδά τους. Εμείς
οι ίδιοι
μοιάζουμε των εγκλημάτων τους απόηχος, που κατάφερε
τα σύνορα να δρασκελίσει.

Ο καθένας μας, περπατώντας μες στο πλήθος με παπούτσια ξεσκισμένα,
μαρτυράει τη ντροπή που τη χώρα μας μολεύει.
Όμως κανένας μας
δε θα μείνει εδώ.
Η τελευταία λέξη
δεν ειπώθηκε ακόμα.

Ποίημα του Bertolt Brecht, που έγραψε το 1937, όταν ζούσε αυτοεξόριστος στη Σκανδιναβία, κυνηγημένος από το ναζιστικό καθεστώς.

Η είδηση γράφει:

"Ειδική αργία διατραπεζικών συναλλαγών στο ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα θα έχουμε τη Δευτέρα 28 Μάρτη 2016, λόγω του Πάσχα των Καθολικών, σύμφωνα με ανακοίνωση της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών (ΕΕΤ).

Συγκεκριμένα στην ανακοίνωσή της η ΕΕΤ αναφέρει ότι τα καταστήματα των τραπεζών θα μείνουν ανοικτά, αλλά «θα παρέχουν περιορισμένη εξυπηρέτηση στο συναλλακτικό κοινό, δεδομένου ότι η μη λειτουργία του συστήματος TARGET2 δεν επιτρέπει την πραγματοποίηση ορισμένων ηλεκτρονικών διατραπεζικών συναλλαγών».

Το ΤARGET2 (διευρωπαϊκό αυτοματοποιημένο σύστημα ταχείας μεταφοράς κεφαλαίων σε συνεχή χρόνο) δεν θα λειτουργήσει στις 25 και 28 Μάρτη, Μεγάλη Παρασκευή και δεύτερη ημέρα του Πάσχα των Καθολικών.

Η διατραπεζική αργία συναλλαγών ισχύει για τις τράπεζες, το «Χρηματιστήριο Αθηνών ΑΕ», την «Ελληνικά Χρηματιστήρια ΑΕ», την «Εταιρεία Εκκαθάρισης Συναλλαγών Χρηματιστηρίου Αθηνών ΑΕ» και την εταιρεία «Διατραπεζικά Συστήματα ΑΕ».

Όσες συναλλαγές πραγματοποιηθούν τη Δευτέρα 28 Μάρτη θα καταχωρηθούν με ημερομηνίες της επομένης ημέρας. Επίσης, όλες οι υποχρεώσεις προς τράπεζες ή προς τρίτους που λήγουν τη Δευτέρα, μεταφέρονται για την επόμενη ημέρα, οπότε και αρχίζουν οι συνέπειες της τυχόν μη εκπλήρωσης.

Τέλος, κατόπιν σχετικής οδηγίας της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων του υπουργείου Οικονομικών, κατά την 28η Μάρτη 2016, θα γίνονται αποδεκτές από τις Δημόσιες Οικονομικές Υπηρεσίες (ΔΟΥ) και τις Τελωνειακές Αρχές της χώρας και τραπεζικές επιταγές που θα προσκομίζονται με ημερομηνία έκδοσης την 29η Μάρτη 2016."

Ευτυχώς που δεν πτωχεύσαμε δηλαδή!!!

Έγραψε η «Ημερησία», 19/11/2014:
«Η συνολική περιουσία των 565 Ελλήνων κροίσων ανέρχεται στα 70 δισ. δολάρια, υψηλότερη κατά 16,7% σε σχέση με πέρυσι. Το 2014 προστέθηκαν 12.040 άτομα στη λίστα με τους πολύ πλούσιους του πλανήτη, ανεβάζοντας το συνολικό αριθμό στο επίπεδο ρεκόρ των 211.275 ατόμων.
Η συνολική περιουσία των πολύ πλούσιων (ultra high net worth individuals) -όσων έχουν πάνω από 30 εκατ. δολάρια καθαρή περιουσία- αυξήθηκε κατά 7% τη φετινή χρονιά, στα 29,725 τρισ. δολάρια.
Το ποσό αυτό είναι σχεδόν διπλάσιο από το ΑΕΠ της μεγαλύτερης οικονομίας του κόσμου, των ΗΠΑ».
Και ύστερα σου λένε οι καπιταλιστές ότι χρειάζονται αναδιαρθρώσεις, δηλαδή ακόμη φτηνότερους εργάτες και λεφτά από το κράτος, βασικά από τη φοροληστεία του λαού, για να γίνουν επενδύσεις και να βγει η οικονομία τους από την κρίση.
Την κρίση που τους κάνει ισχυρότερους οικονομικά, σπρώχνοντας τη ζωή των λαών στα τάρταρα.
Ο πλούτος που έχουν, παράγεται από τη δουλειά και την οικονομική αφαίμαξη των εργαζομένων, δεν τους ανήκει.

«Συνεχίζουν να αυξάνονται οι πλουσιότεροι άνθρωποι του κόσμου, δηλαδή εκείνοι με καθαρά περιουσιακά στοιχεία άνω των 30 εκατ. ευρώ, φθάνοντας σε νέο ρεκόρ το 2014.
Ακόμη και στην Ελλάδα, όπου η οικονομία έχει συρρικνωθεί κατά το ένα τρίτο τα τελευταία χρόνια, ο αριθμός των πλουσιότερων πολιτών αυξήθηκε από 505 άτομα προ ενός έτους στα 565 το 2014, καταλαμβάνοντας την 43η θέση με άνοδο 11,9%, σύμφωνα με έρευνα της εταιρείας αναλύσεων Wealth-X και της ελβετικής τράπεζας UBS με τίτλο "World Ultra Wealth Report 2014"» («Καθημερινή, 21/11/2014).
Την ίδια ώρα, σύμφωνα με στοιχεία της έκθεσης του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους (ΓΠΚ) της Βουλής για τις «Πολιτικές Ελάχιστου Εισοδήματος στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στην Ελλάδα:
Μία συγκριτική ανάλυση» (Σεπτέμβρης 2014), στα 6,3 εκατομμύρια άτομα ανήλθε το 2013 ο πληθυσμός της Ελλάδας που ζούσε υπό καθεστώς φτώχειας, ή υπό την απειλή της φτώχειας λόγω υλικών στερήσεων και ανεργίας. Ο μισός και πάνω, δηλαδή, πληθυσμός.
Ετσι στην καπιταλιστική οικονομική κρίση πολλοί καπιταλιστές γίνονται πλουσιότεροι, ενώ η εργατική τάξη και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα καταστρέφονται.